23 Yaşında Neden Çocuk Kitabı Okuyorum?

23 Yaşında Neden Çocuk Kitabı Okuyorum?

    Elinizde Tom Sawyer ile gezebilir ya da Gulliver’in Gezilerini okurken hayallere dalabilirsiniz. 23 yaşında ve hala çocuk kitabı okuyor olabilirsiniz. 73 yaşına da gelseniz bunu yapmaya devam etmelisiniz. Elbette amacınız içinizdeki çocuğu yaşatmak falan olmamalıdır. Hala 5 yaşındaki kadar hayalperest olduğunuzu hatırlamak istiyor, hala sayfaları çevirdiğinizde karşınıza çıkan küçük resimlerle mutlu olabilmelisiniz. 


    Hepiniz hatırlarsınız Barış Manço’nun yıllarca sunduğu adam olacak çocuk programını. Kimimiz programı izleme şansı yakalayacak kadar şanslıydı, kimimiz tekrarlarına yetişebildi. Hepimiz tek noktada buluştuk, 7’den 77’ye hepimiz adam olacak çocuktuk. İşte ben, sizler hala o adam olacak çocuğuz! Çocukken pastel boyalarla kitaplarını boyayan çocuk şimdi o boyalarla cümlelerin altını çiziyor olabilir. Kitapların gerçek anlamları bizler büyüdükçe değişse bile hala bir şeyleri karalıyoruz. O zaman yaptığımız tek şey dünyalarımızı boyalarla renklendirmekken şimdi yazılarla geliştirmeye çalışıyoruz. Bunu yaparken çocuk olmayı unutuyoruz. Artık filleri yeşile boyamıyoruz çünkü yeşil olanın filler değil ağaçlar olduğunu biliyoruz. Sayfa kenarlarına küçük yıldızlar yazıp annelerimize göstermiyoruz çünkü ne çizecek yıldızlarımız kaldı ne de ailelerimiz bunlarla gurur duyup bizleri destekliyor. İnsanlar suratımıza ‘’Artık yaşının adamı ol!’’ diye sessizce bağırırken içlerimizdeki çocuğu mavi bir ağacın altında terk edip yalnız bırakıyoruz…


    Hayır! Ben bunu istemiyorum! Sizler de bunları istemeyin! Sabah 8 de iş başı da yapıyor olsak, vize finaller arasında mekik dokuyup hayatı tüm gerçek renkleriyle yaşamak zorunda da kalsak bu bizim tercihimiz. Ben hala filleri yeşile, bulutları pembeye boyamak istiyorum. Belki de sizler ayılara kanat takıp uçurmak, kuşları mükemmel birer yüzücü yapmak istiyorsunuz. Kitaplarımızın uçan halı gibi olduğuna inanıp onların bizleri gerçeklikten uzak diyarlara götürmesine izin vermeliyiz. Her çevirdiğimiz sayfada o gülen suratlı resimlerin bizlerle konuştuğuna inanmaya devam etmeliyiz. Ben aslında çocuk olan bir yetişkin olmak istiyorum. Hayal gücümü bir çocuk gibi kullanıp uçsuz bucaksız genişletmek istiyorum. Okuyorum! Peter Pan’la uçup Hansel ve Gratel’le cadıdan kurtulup şeker yemek istiyorum. Bunu içten içe hepimiz istiyoruz. 


  Kalıplardan çıkmak için siz de okuyun! Çocuk kitaplarının sayfalarında birlikte kaybolalım. Adam olmuş çocuk olalım, hayal gücümüzü asla yitirmeyelim!


Henüz hiç yorum yapılmamış, ilk yorum yapan sen ol!


Yorum Yaz

Oturum Aç Kayıt Ol Parolamı Unuttum Sıkça Sorulan Sorular